چكيده سابقه و هدف :  كوليت اولسروز مقاوم به كورتيكوستروئيد از جمله مشكلات درماني در بيماريهاي التهابي روده است. مطالعات متعدد در اين مورد نشان داده است كه پيش از درمان جراحي استفاده از سيكلوسپرين وريدي در حملات شديد ممكن است مؤثر واقع شود. اما در درمان موارد مقاوم كه از همان ابتدا از سيكلوسپرين خوراكي استفاده شده باشد، تجربه كمتري وجود دارد. در اين مطالعه اثربخشي و عوارض سيكلوسپرين در حملات شديد كوليت اولسروز مورد ارزيابي قرار گرفته است.مواد و روش ها : چهار بيماركوليت اولسروز كه بر اساس معيارهاي Truelove Witts مبتلا به حمله شديد و مقاوم به استروئيد بودند و 2 بيمار كوليت اولسروزي كه وابسته به استروئيد بودند و در آنها بيماري به صورت كامل كنترل نشده بود مورد مطالعه قرار گرفتند. 2 بيمار سيكلوسپرين خوراكي با دوز پايين (mg/kg 5 £ روزانه) دريافت داشتند. 4 بيمار از ابتدا سيكلوسپرين خوراكي به همان ميزان دريافت داشتند. متوسط مدت مداوا 3/15 هفته بوده است. پاسخ به درمان براساس تعداد دفعات اجابت مزاج، ركتوراژي و مشاهدات كلونوسكوپي ارزيابي گرديد.سنجش سطح خوني سيكلوسپرين در هفته هاي اول، دوم، چهارم، ششم، هشتم، دهم، چهاردهم و هجدهم به عمل آمد. تمامي بيماران همزمان كورتيكواستروئيد، سولفاسالازين (يا 5-ÂSÂ) و پنج بيمار آزاتيوپرين (يا 6MP) دريافت مي كردند.نتايج : پس از مصرف سيكلوسپرين وريدي ، در 2 بيمار ، از شدت بيماري كاسته شد اما در مجموع از 6 بيمار كه تحت مداوا با سيكلوسپرين خوراكي با دوز پايين قرار گرفتند. تنها در 1 مورد بهبودي به دست آمد. بر اساس آناليز آماري در بيماران هيچگونه بهبودي واضح در متوسط امتياز متغيرها به دست نيامد. نهايتاً پس از 18 هفته 3 نفر كولكتومي شدند و 2 نفر پاسخ قابل توجه نداشتند. در 4 بيمار عوارض جانبي ظاهر شد كه شامل سينوزيت، ريزش مو، پرموئي، هيپرپلازي لثه، كاهش شديد ليبيدو و افزايش كراتي نين هر كدام در يك بيمار و ترمور در 2 بيمار بوده است.استنتاج : در تجربه محدود فوق، دوز پايين سيكلوسپرين در كنترل كوليت اولسروز مقاوم به درمان استاندارد بي تأثير و با عوارض جانبي قابل توجه همراه بوده است.

source : http://jmums.jo.research.ac.ir/Forms/ArticleDetails.aspx?ID=31129

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: